In het begin begreep ik de link tussen culturalisme en architectuur nog niet helemaal. Dit is in de loop van de lessen steeds duidelijker geworden. Ik heb geleerd om je in te leven in een andere cultuur en niet te snel een vooroordeel te hebben, maar ook te kijken vanuit de ogen van de ander.
Sommige culturen zoals de authentieke cultuur in de film: ’the Guardian of the Flutes’, worden door ons westerlingen al snel gezien als barbaars. Toch als je de film afkijkt en je verdiept in de cultuur, kom je erachter dat er toch normen en waarden in de cultuur aanwezig zijn die als positief aanvaard kunnen worden. Zo zou er in de authentieke cultuur nooit iemand vermoord of verkracht worden doordat er strenge rituelen zijn. Je ziet dat door de komst van westerse invloeden er later wel een meisje wordt verkracht. Doordat de jongere generatie de normen en waarde van de authentieke cultuur niet accepteren en handhaven ontstaat er een kloof tussen de oudere en de jongere generatie. De oudere hebben een Universalistische kijk op de cultuur, alleen hun authentieke cultuur is juist.
Zo ben ik er achter gekomen dat je al heel snel een oordeel hebt over mensen en hun cultuur, zonder dat je je er in verdiept hebt of de onderliggende gedachten begrijpt. Vaak is het ook wel lastig om deze cultuurverschillen te begrijpen en te kunnen accepteren, omdat culturen vaak langs elkaar leven in plaats van met elkaar. Vaak is er sprake van Multiculturalisme hierbij staat één cultuur centraal en wordt er niet gecommuniceerd met de andere culturen.
Ik denk dat het beter is om te leven met elkaar en je open te stellen voor de andere cultuur. Zodat er een Transculturalisme ontstaat tussen de culturen. Misschien dat de zuivere cultuur dan aangetast wordt maar zo kun je van elkaar leren en elkaar leren begrijpen.
Er zijn vele architecten die gebouwen ontwikkeld hebben in een andere cultuur. De ene stelde zich wel open voor de andere cultuur (zoals Doshi) en de andere kijkt meer vanuit een Eurocentristisch oogpunt zoals (Le Corbusier). India werd van 1858 tot 1947 geregeerd als onderdeel van het Britse Rijk. Le Corbusier kreeg de opdracht om Chandigarh te ontwerpen, de nieuwe hoofdstad van India nadat de Mayer stopte met het ontwerp. Mayer probeerde een nieuwe architectuur te creëren, die zowel westers als Indisch was. Le Corbusier dacht heel anders over de Indische architectuur, hij vond het kinderlijke architectuur. Le Corbusier ontwikkelde een westers plan dat niet aangepast is aan de Indische cultuur en het tropische klimaat. Hij probeerde zijn eigen westerse ideeën door te drukken. Doshi stelt zich daar in tegen wel open voor andere culturen en probeert samen met de bevolking tot een goed ontwerp te komen. Hij probeert zich in te leven in andere mensen en behandeld elk mens als gelijke en geeft ze tijd en aandacht. Hij ziet ontwerpen als een leerproces. Doshi heeft veel gereisd en in veel landen gewoond en dus vele culturen kunnen aanschouwen. Ik denk daarom ook dat hij een andere kijk op cultuur heeft ontwikkeld als Le Corbusier.
Door de boeken die ik gelezen heb tijdens het vak, heb ik vanuit verschillende oogpunten kunnen kijken naar cultuur. Zoals in de tekst: Interlude Relativism van B. Williams. Hij geeft zijn mening over wat volgends hem relativisme inhoud. Hij is van mening dat je verschillende culturen niet met elkaar kunt vergelijken. Het is niet mogelijk om te oordelen over een cultuur of samenleving als je niet in die maatschappij leeft. Je moet je niet bemoeien met andere culturen. Er bestaat geen goed of fout. Ik vind dat B. Williams vanuit een extreem standpunt te werk gaat. Hij zegt: “Het volk de Ashanti’s uit Ghana namen mensen uit omliggende dorpen gevangen. Ze verkochten deze mensen door aan Europese slavenhandelaren. ‘De Ashanti’s hadden het recht om dit te doen’, zegt Williams. We kunnen dit niet afkeuren want we mogen ze niet belemmeren.” Door deze verschillende standpunten te bekijken heb ik wel een eigen kijk op cultuur gekregen. Je kunt alles uit verschillende perspectieven bekijken.
Mijn beeld op andere culturen is door het vak culturalisme veranderd. Het heeft me laten in zien dat je niet te snel een vooroordeel moeten hebben zonder dat je, je eigen verdiept hebt in de andere cultuur. Je kunt de alles uit verschillende perspectieven bekijken. Ik ben het vak in de loop van de lessen steeds meer gaan waarderen en zie het belang ervan. Door het vak culturalisme heb ik veel geleerd over hoe je in een andere cultuur en klimaat, tot een respectabel ontwerp kan komen waarbij je de mensen te vrede stelt. Dit door je open te stellen voor andere culturen en hiervan te leren. Ik denk dat het vak niet alleen belangrijk kan zijn als je in het buitenland iets gaat ontwikkelen, maar ook in Nederland zelf. Nederland is een multicultureel land waarbij je dus ook te maken hebt met verschillende culturen. Ik ben daarom Els van den Veyver dankbaar voor de lessen die belangrijk zijn voor mijn toekomst als architect.
Bron: Lesweken 1 t/m 7 culturalisme
Boek: Tropical architecture : critical regionalism in the age of globalization
Auteur:
Alexander Tzonis, Liane
Lefaivre and Bruno Stagno.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten